Tafelvoetbal is tegenwoordig weer in opkomst. Tafelvoetbal is vooralsnog geen echte sport, maar dat het door velen beoefend wordt als sport is een feit. Een tafelvoetballer moet wel wat met zijn handen kunnen en een snelle hand-oog coördinatie hebben. Het is niet voor niets dat een spel tafelvoetbal meestal uitmondt in een bloedserieuze competitie. Maar hoe is het succesvolle tafelvoetbal eigenlijk de wereld in gekomen?
Hoe is tafelvoetbal ontstaan?
De naam tafelvoetbal is eigenlijk niet de echte naam van het spel. Het spel zou zijn uitgevonden door de Fransman Lucien Rosengart en noemde de tafelvoetbal-kast ‘baby-foot’. Hij leefde van 1880 tot 1976 en in die jaren heeft Rosengart naast zijn baby-foot ook voorwielaandrijving, de veiligheidsgordel en een minicar ontwikkeld. Een ingenieuze man, die Rosengart. Later is het spel bekend geworden in andere landen en kreeg het ook andere namen zoals ‘fooseball’ (Amerikaans), ‘biljardino’ (Italiaans) of mijn favoriet ‘taca taca’ (Chili).
Pas na de tweede wereldoorlog werd tafelvoetbal bekend in Europa. Het schijnt zo te zijn dat het tafelvoetbalspel een manier was om mensen te helpen revalideren na de oorlog. Inmiddels zijn voetbaltafels in alle soorten en maten te verkrijgen. Er zijn luxe uitvoeringen van topkwaliteit, zo heb je het bekende tafelvoetbal deutscher meister. Ook worden er eenvoudige uitvoeringen verkocht in speelgoedwinkels voor het gebruik in huis. Tegenwoordig is er zelf heuze real life tafelvoetbal mogelijk. Hierbij speel je in een gigantisch tafelvoetbalveld tegen een groep mensen door met stangen of elastiek aan elkaar vast te zitten.
Ook in het bedrijfsleven worden tafelvoetbalkasten steeds meer ingezet om mensen te vermaken en te laten ontspannen. In het zuiden van het land zou de tafelvoetbal al enige tijd in populariteit toegenomen zijn, maar nu zie je de kasten overal in Nederland; in showrooms, in de kantine, op scholen en flexwerkplekken.
Wat zijn de spelregels?
In het tafelvoetbalspel wordt meestal gespeeld met twee partijen. Elk van hen heeft elf poppetjes die met ijzeren stangen aan de zijkanten van de tafel vast zitten. De opstelling van poppetjes is als volgt: een keeper, twee verdedigers, vijf middenvelders, en drie aanvallers. Meestal bestaat een partij uit een of twee personen. Het is de bedoeling dat de partijen bij elkaar proberen te scoren door de bal in het goal van de tegenstander te schieten. Scores worden bijgehouden op de automatische scoretellers.
Er zijn ook een aantal regels. Zo mag je de stang nooit meer dan 360 graden rond laten draaien. Ook is het niet toegestaan de bal vast te klemmen met de poppetjes. Verder is het uiteraard belangrijk om te winnen, dit doe je met het scoren van 10 punten. Een goal telt als twee punten en de bal mag deze goal de rand of andere spelers niet raken. Schiet de bal wel in het doel maar kaatst hij er weer uit? Dan telt hij voor drie punten. Schiet je als keeper in je eigen doel? Dan heeft je tegenstander zelfs voor vijf punten.
In ieder geval is het de bedoeling dat je zo fanatiek mogelijk probeert te winnen. Het tafelvoetbal is ontzettend leuke manier om met mensen samen te komen en daarom ook nog steeds een succes.